Villa Elise położona jest u podnóża najwyższego szczytu Masywu Śnieżnika oraz polskich Sudetów Wschodnich. Śnieżnik (1425 m n.p.m.), bo o nim mowa zwany też Śnieżnikiem Kłodzkim (Glatzer Schneeberg) to wyjątkowa góra, szeroko opisywana w turystycznych publikatorach: „górujący nad Kletnem jest centralnym punktem, od którego we wszystkie strony rozchodzą się grzbiety górskie. Kopuła szczytowa leży powyżej górnej granicy lasu i jest doskonałym miejscem widokowym na całe Sudety i Przedgórze, a nawet Beskidy”.
Świat fauny i flory Śnieżnika jest najbogatszy w całych Sudetach, gdyż przebiegają tam granice zasięgów występowania wielu gatunków: sudeckich, karpackich, alpejskich, a nawet śródziemnomorskich. W 1965 roku dla ochrony przyrody ustanowiono ścisły rezerwat.
Nic dziwnego, że piękno szczytu doceniła już w 1871 roku księżna Marianna Orańska. Ufundowała ona schronisko dla strudzonych wędrowców, a niedługo potem, na spłaszczonej kopule szczytu zrodził się pomysł wybudowania wieży widokowej, która pozwoliłaby na lepszą kontemplację krajobrazu po dotarciu na szczyt.
Stara wieża widokowa na Śnieżniku
Felix Henry, architekt z Wrocławia, zaprojektował budowlę widokową. Plany zatwierdzono do realizacji w 1893 roku. Budowa wieży trwała cztery lata, a właściwie cztery sezony letnie, ponieważ w pozostałych miesiącach roku kontynuowanie prac było niemożliwe ze względu na bardzo trudne warunki atmosferyczne. Budulcem były kamienie, między innymi gnejs i piaskowiec, które wydobywano w najbliższej okolicy lub sprowadzano z niedalekich miejscowości. Ukończony w 1899 roku obiekt nazwano imieniem cesarz Wilhelma II — Kaiser‑Wilhelm‑Turm. Były to dwie cylindryczne budowle z platformami widokowymi na wysokości 17,4 metra i 29,9 stanowiły one charakterystyczny punkt orientacyjny. W większej części znajdowało się wejście i prowadziło do wysokiej na 5 metrów sali, której nadano nazwę Hali pamięci cesarza Wilhelma I. Wąskie i zwieńczone łukami okna rozświetlały salę o średnicy 8 metrów. Wewnątrz znajdowało się popiersie cesarza o wysokości 1,23 m oraz tablica pamiątkowa poświęcona budowniczym. Wieża na Śnieżniku była punktem obowiązkowym dla wszystkich turystów odwiedzających Międzygórze. Ciekawostką jest to, że wstęp na wieżę był płatny, a z zapisów historycznych wynika, że w 1906 roku odwiedziło ją 4200 osób.
Lata mijały, a surowe warunki atmosferyczne panujące na szczycie Śnieżnika oraz dewastacja doprowadziły budowlę do ruiny. W 1973 roku ze względu na pogarszający się stan techniczny budynku podjęto decyzję o jej wyburzeniu.
Nowa wieża na Śnieżniku
Pierwsze koncepcje dotyczące odbudowy obiektu pojawiły się już 6 lat później, w 1979 roku Urząd Wojewódzki w Wałbrzychu ogłosił konkurs na koncepcję odbudowy. Przez kolejne lata temat wracał kilkakrotnie, niestety bez oczekiwanych efektów … aż do roku 2012, kiedy to Związek Gmin Śnieżnickich (Bystrzyca Kłodzka, Stronie Śląskie i Międzylesie) rozpoczął realizację projektu, pt. „Wieża Trzech Kultur”. Pomysł na nowy obiekt wzbudził wiele emocji i kontrowersji. Historia jednak zatoczyła koło a inwestorzy i pomysłodawcy zaczęli mierzyć się z podobnymi problemami jak ich poprzednicy sprzed 100 lat. Projekt sfinansowano z funduszy unijnych, z Programu Operacyjnego Współpracy Transgranicznej Republika Czeska Rzeczpospolita Polska 2007-2013. W ramach ogłoszonego konkursu architektonicznego wybrano wówczas koncepcję pracowni „Januszówka” z Bielska-Białej i wykonano dla niej dokumentację budowlaną. Budowę wieży rozpoczęto w 2021 roku. Koncepcja, którą wybrano, nie była najbardziej zbliżona charakterem i skalą do oryginalnej wieży, ale na jej korzyść przemawiał także optymalny dla środowiska wariant budowy, zaakceptowany przez Wojewódzką Radę Ochrony Przyrody. Nowa konstrukcja opiera się na żelbetonie, wykonana jest w konstrukcji stalowej. Trzon przyziemia został obudowany kamieniami pozyskanymi po wyburzeniu starej wieży. Wyższe części budowli – jej prosta część oraz taras widokowy postanowiono oszklić. Wieża ma ponad 34 metry wysokości. Koszt inwestycji wynosi ok. 13.6 mln zł. Uroczyste otwarcie Wieży Na Śnieżniku miało miejsce 26 września 2022.
Wieża widokowa na Śnieżniku
Zapraszamy serdecznie do wyruszenia z naszej Villi Elise na szlaki prowadzące na szczyt Śnieżnika. Naszym zdaniem, jeśli pogoda dopisuje, widoki z tego miejsca są najpiękniejsze w całych Sudetach. W kierunku zachodnim zobaczymy Kotlinę Kłodzką z położonymi naprzeciw Górami Bystrzyckimi i Orlickimi. Dalej są Góry Wałbrzyskie z charakterystyczną kopułą Chełmca, a na samym horyzoncie ledwo widoczne będą Karkonosze ze Śnieżką. W kierunku północnym na pierwszym planie będziemy mieć Czarną Górę z widocznym jak na dłoni najpiękniejszym szlakiem na Śnieżnik. Dalej zobaczymy samotną Ślężę. Nieco na zachód, za Górami Złotymi, widać niebieskie plamy – to wody zbiornika Otmuchowskiego, a już w kierunku południowo-zachodnim zobaczymy czeskie Jeseniki z najwyższym szczytem Sudetów Wschodnich. To zakończony iglicą (stacja przekaźnikowa) Pradziad, niewiele wyższy od Śnieżnika – ma 1492 m n.p.m. Na południu, na pierwszym planie będziemy widzieć miejscowość Horni Moravę, z położoną na zboczach góry drewnianą konstrukcję – ścieżkę w obłokach – Wieża “Sky Walk”. Widok zamykają odnogi Masywu Śnieżnika biegnące do Trójmorskiego Wierchu. Jesienią, przy odrobinie szczęścia, uda się Wam wznieść ponad morze mgieł! Zjawisko to powstaje ono w wyniku inwersji temperatury – ciepłe, ogrzane przy powierzchni ziemi powietrze unosi się do góry, a kotliny przykryte są mgłą. Magia!
Śnieżnik
Szczyt dostępny jest z wielu miejsc:
⦁ z parkingu przy dawnej skoczni na końcu Międzygórza czerwonym szlakiem do schroniska, a dalej już szlakiem zielonym szczyt osiągniemy po około 2 h 40 min,
⦁ szlakiem żółtym z parkingu pod Jaskinią Niedźwiedzią, a od schroniska Na Śnieżniku szlakiem zielonym szczyt osiągniemy po 2 h 50 min,
⦁ szlakiem czerwonym ze szczytu Czarna Góra po wjechaniu koleją krzesełkową, a od schroniska Na Śnieżniku szlakiem zielonym szczyt osiągniemy po 2 h 45 min,
⦁ z miejscowości Stříbrnice niebieskim i czerwonym szlakiem osiągniemy szczyt po 2 h 55 min,
⦁ z ostatniego parkingu w miejscowości Dolní Morava szlakiem żółtym po około 3 h 35 min znajdziemy się na szczycie.