Wielkanoc celebruje mękę, śmierć i zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa. To najstarsze i najważniejsze święto chrześcijan. Datę jego obchodów dla kościołów zachodnich określono na pierwszą niedzielę po wiosennej pełni księżyca. Wielkanoc może więc wypaść pomiędzy 22 marca a 25 kwietnia. Reguła ta została przyjęta podczas Soboru Nicejskiego w 325 r. n.e. Celebrowanie Wielkanocy może rozpocząć się już w Wielką Sobotę, nie wcześniej jednak jak po zmroku. W ten sposób wieńczy się triduum paschalne, na które składają się Wielki Czwartek, Wielki Piątek oraz Wielka Sobota. Symboli Wielkanocy jest oczywiście znacznie więcej. Nie może zabraknąć śniadania wielkanocnego, pisanek oraz śmigusa-dyngusa. Śniadanie wielkanocne spożywane jest po mszy rezurekcyjnej, odprawianej o poranku. Zanim jednak zasiądziemy do stołu, składamy sobie życzenia, dzieląc się święconką. W niej nie może zabraknąć jajek w postaci pisanek lub kraszanek, będących symbolem nowego życia, branka symbolizującego zmartwychwstanie, soli, która chronić ma przed zepsuciem, wędlin, chrzanu, a także miodu, pieprzu i baby wielkanocnej. Baby wielkanocne i słodkie mazurki to kolejne podstawowe elementy wielkanocnego stołu. W menu nie może też zabraknąć żuru i chleba.
Wielkanoc w górach - czas z najbliższymi
Święta to oczywiście czas spędzany w gronie najbliższych. Ale gdyby tak zabrać rodzinę na Wielkanoc w górach? Villa Elise w Stroniu Śląskim będzie idealnym wyborem. W gościnnej i kameralnej atmosferze będzie można się tam poczuć jak w domu. Oprócz tradycyjnych potraw na gości czeka przede wszystkim wypoczynek w bliskości natury. Najmłodsi będą mogli szukać czekoladowych jajeczek w dużym ogrodzie, okalającym Villę Elise. Ogród może być też świetną areną do poniedziałkowych wodnych bitew podczas śmigusa-dyngusa. Skąd wziął się ten zwyczaj? Pochodzi on od zwyczajów Słowian i oba zwyczaje początkowo były zupełnie odrębne od siebie – śmigus polegał na smaganiu wierzbowymi witkami po nogach i polewaniu się wodą. Miało to symbolizować oczyszczenie z chorób i brudu a w późniejszym czasie z grzechu. Dyngus z kolei polegał na odwiedzaniu znajomych osób a odwiedziny często wynagradzane były zaopatrzeniem na drogę. Z czasem oba zwyczaje mocno się ze sobą zmieszały i w pewnym momencie dyngus polegał na wykupieniu się od podwójnego oblania wodą za pomocą pisanek. Polewane były przede wszystkim panny na wydaniu.
Po świątecznej uczcie warto wybrać się na górska wędrówkę. Wspinaczka na Śnieżnik, najwyższy szczyt Sudetów Wschodnich (1424 m n.p.m.) pomoże pozbyć się nadprogramowych kalorii a widoki ze szczytu będą najlepszą nagrodą za wędrówkę.