Niedźwiedź jaskiniowy zamieszkiwał Europę w okresie plejstocenu, ok. 300 tysięcy lat temu. Wymarł pod koniec epoki lodowcowej, mniej więcej 28 tysięcy lat wstecz. Czym różnił się od znanego nam z dzisiejszych czasów misia? Szczątki tych zwierzaków znajdowano przede wszystkim w jaskiniach, przez co naukowcy postawili tezę, że niedźwiedź jaskiniowy większość życia spędzał w pieczarach, w odróżnieniu od współczesnego niedźwiedzia brunatnego, który jaskinie wykorzystuje przede wszystkim do sny zimowego. Jaskiniowiec mierzył do 1,5 m wysokości w kłębie, ważył do 1 tony i miał ok. 2 m długości. Miał też nieco inną czaszkę niż obecnie żyjące miśki. Jego czoło było wysokie i stromo nachylone. Układ zębów trzonowych świadczy o tym, że niedźwiedzie jaskiniowe były przede wszystkim roślinożerne. Wyginęły najprawdopodobniej ze względu na zmiany klimatu. Kotlina Kłodzka była miejscem, gdzie występował niedźwiedź jaskiniowy. Szczątki tych dawnych ssaków odkryto w Jaskini Niedźwiedziej (ok. 10 km od Villi Elise) oraz Jaskini Radochowskiej (ok. 15 km od Villi Elise). W tej pierwszej możemy zobaczyć szkielet tego dawnego ssaka.